Op deze pagina lees je de aanbevelingen van onder andere wereldwijde innovatieleider Rowan Gibson, Paul Rulkens van Agrippa Consulting International en Gerard Bos, bijzonder hoogleraar Interne Geneeskunde en Medisch Onderwijs Academisch Ziekenhuis Maastricht.
Rowan Gibson – Kudos!
Dit boek over Singularity is gebaseerd op gedegen onderzoek en uitstekend geschreven. Kudos!
Er is een paragraaf in hoofdstuk 4 ‘Reset je brein’ dat mijn bijzondere aandacht trok. Het herinnert me aan mijn eerste boek Rethinking the Future uit 1996. Onderstaand een samenvatting:
Al heel lang weten we diep van binnen dat de toekomst anders zal zijn dan het verleden. Elke science fiction schrijver, van Jules Verne tot William Gibson, herinnert ons daaraan. Maar wat we hardnekkig weigeren te geloven, is dat de toekomst anders zal zijn dan we verwachten. De meesten van ons gedragen zich nog steeds zo alsof de toekomst een lineaire extrapolatie van het heden zal zijn, als een lange rechte weg die zich uitstrekt naar de horizon. Deze verkeerde houding ten opzichte van de toekomst is diep in onze cultuur van voorspelbaarheid en controle geworteld.
In hun boek The Great Reckoning spreken James Dale Davidson en William Rees-Mogg over ‘verkeerde conclusies geprogrammeerd in ons leven als een computervirus’. Zij stellen dat onze kijk op de wereld al eeuwenlang is gevormd door een Newtoniaanse perceptie van de werkelijkheid, waarin de verandering lineair en continu lijkt te zijn én tot op zekere hoogte voorspelbaar. Waar A leidt tot B leidt tot C leidt tot D. De chaostheorie vertelt ons dat het tegendeel waar is. Zoals Michael Crichton schrijft in Jurassic Park: ‘Chaostheorie leert ons dat lineariteit, die voor alles diep in onze genen is gaan zitten, van natuurkunde tot fictie, gewoon niet bestaat. Lineariteit is een kunstmatige wijze van kijken naar de wereld. Het echte leven is niet een reeks van met elkaar verbonden gebeurtenissen, zoals aan elkaar geregen kralen aan een ketting. Leven is eigenlijk een reeks ontmoetingen waarbij één gebeurtenis tot volstrekt onvoorspelbare, zelfs verwoestende, gevolgen kan leiden.’
Nu onze wereld steeds complexer en minder samenhangend wordt, zijn veranderingen in toenemende mate niet-lineair, discontinu en onvoorspelbaar. Dus de toekomst lijkt steeds minder op vroeger. En minder zoals we het hadden verwacht.
We zullen ontdekken dat A zou kunnen leiden tot E, vervolgens tot K en plotseling naar Z! Dit besef vraagt om een geheel nieuwe manier van kijken naar de toekomst in onze bedrijven, in onze samenleving en in ons persoonlijk leven. We moeten een intellectuele sprong maken van het lineaire naar het niet-lineaire.
Rethinking the Future gaat over het vervangen van de oude manier van denken – het idee dat we tot op zekere hoogte in control waren, de toekomst konden ordenen en voorspellen – door en nieuwe manier van denken gebaseerd op discontinue verandering. Het gaat over het accepteren dat afwijken van het ‘normale’ de nieuwe norm is.
Het is een feit dat de toekomst geen voortzetting van het verleden zal zijn. Het zal een serie van discontinuïteiten zijn. En alleen door het accepteren van deze discontinuïteiten en daar iets aan te doen zullen we een kans behouden op succesvolle overleving in de eenentwintigste eeuw. Het uitdagende aan discontinuïteit is dat het een kraamkamer is voor nieuwe kansen. Het betekent dat niemand eigenaar is van de eenentwintigste eeuw. Maar om beter voorbereid te zijn op de toekomst moeten we het verleden los durven laten. We moeten uitdagen en – in veel gevallen – oude modellen, de oude paradigma’s, de oude regels, de oude strategieën, de oude veronderstellingen, afleren als recepten voor succes.
In feite, denk ik dat de volgende zin de allerbeste uit het hele boek is: ‘Lineair denken is nutteloos in een niet-lineaire wereld.’
In ieder geval hebben de schrijvers een erg indrukwekkend en waardevol boek geproduceerd.
Rowan Gibson
Wereldwijde innovatieleider en auteur van vele bestsellers op het gebied van innovatie, zoals ‘The four lenses of Innovation: A power tool for creative thinking’ (Wiley, 2015)
Paul Rulkens – Het oog van de storm
Als u in het oog van de storm bent, lijkt alles om u heen rustig en kalm. Behalve de vogels. Duizenden en duizenden vogels zullen de zon verduisteren als een wolk. Wanneer grote veranderingen plaatsvinden, verkeert de meerderheid in een zalige onwetendheid van de seismische verschuivingen die toevallig allemaal om hen heen plaatsvinden. Zij bevinden zich in het oog van de storm. Een minderheid kijkt naar de hemel en ziet de vogels. Na het lezen van dit boek, zult u een deel van deze minderheid zijn en beseffen dat de storm van verandering nu plaatsvindt. En als we hiervan willen profiteren is het nu tijd om serieus aan de slag te gaan en te beginnen met het generen van nieuwe ideeën.
Ik heb drie belangrijke hindernissen gevonden die mensen tegenhouden om massaal in actie te komen naar aanleiding van de nieuwe ideeën en, specifieker, op veel van de waarnemingen en inzichten in dit boek:
- Ja, maar mijn bedrijf/beroep/organisatie is anders. Als ik de loopbrug ophaal en me terugtrek achter mijn dikke kasteelmuren zal ook dit voorbijgaan. Houd er wel rekening mee dat u misschien niet geïnteresseerd bent in Singularity, maar Singularity is zeker geïnteresseerd in u. De beste manier om op een golf te surfen is er één te maken.
- Ik voel me gewoon niet aangetrokken tot deze ideeën. De snelste manier om de disruptie binnen te laten is om zich te concentreren op het behoud van de status quo. U zult nooit de nieuwe resultaten die u wilt krijgen ontlenen aan uw bestaande favoriete gedrag/benaderingen/ideeën. Ideeën die u niet leuk vindt zijn meestal degene die u het meest zullen helpen naar de volgende stap in uw carrière, business en leven. Dus zorg ervoor dat u elk idee overweegt, zelfs degene die u niet wilt en kritisch blijft nadenken over hoe u de ideeën kunt toepassen.
- Ik kan dit onmogelijk doen, want ik zal weerstand, kritiek krijgen of zelfs minachting van mijn branche/omgeving/collega’s. Als u doet wat iedereen doet, onderscheidt u zichzelf niet en zit u waarschijnlijk vast in een karrenspoor. Er is nog nooit een standbeeld gebouwd voor een criticus.
Er is een groot verschil tussen betrokkenheid en commitment: als je spek met eieren eet, wordt de kip betrokken, maar het varken is committed. Na het lezen van dit boek, nodig ik u dan ook uit om de keuze te maken: ofwel u voelt met uw teen aan het water, of u begint met het maken van golven. Waar wacht u op?
Paul Rulkens
Agrippa Consulting International
Gerard Bos – Onderwijs in Singularity?
In de medische school van het Academisch Ziekenhuis Maastricht (AZM) bestaat er sinds de start in 1976 een debat of ‘kennis’ belangrijker is dan de vaardigheid om snel kennis toe te kunnen passen. Het toepassen van kennis was volgens sommige docenten de beste manier om het toekomstige leren vorm te geven. Maar dit advies werd bekritiseerd door een groot aantal professoren, meestal komend van buitenaf: ‘In (dringende) medische situaties moeten artsen over veel kennis beschikken, want er is geen tijd om iedere dag naar een bibliotheek te gaan.’
Nu de bibliotheek in onze handen ligt en de toekomstige bibliotheek over nauwkeuriger kennis beschikt dan een team van toegewijde artsen ooit kan hebben, zal deze nieuwe realiteit een revolutie binnen de medische faculteiten teweegbrengen: Geen tests meer op het geheugen – een gevaarlijke handeling op zich omdat het geheugen zich kan vergissen – maar het testen over hoe om te gaan met nauwkeurige kennissystemen, met het doel om onze patiënten zo goed mogelijk te begeleiden.
Gerard Bos, voormalig medisch student
Bijzonder hoogleraar Interne Geneeskunde en Medisch Onderwijs Academisch Ziekenhuis Maastricht